Jednym z planowanych tematów zarówno do “Rocznika Ziemi Sarnackiej” nr 3, jak i na konferencję naukową jest: “Osadnictwo słowiańskie na terenach gminy Sarnaki na przykładzie kurhanów w Litewnikach” profesor Joanny Kalagi.
Naczelny Rafał Dydycz, w związku z powyższym, zaordynował części komitetu redakcyjnego wycieczkę do lasu, aby obejrzeć naocznie prawdopodobne miejsce grodziska Walim i kurhanów – miejsc pochówków zarówno inhumacyjnych, jak i ciałopalnych. Grodzisko datowane jest na ok. XI w. – szczegóły poznają Państwo w marcu 2020 r. na konferencji naukowej oraz w nr 3 Rocznika.
Naszym przewodnikiem po lesie był podleśniczy leśnictwa Dubicze – pan Krystian Kiszczak, od którego dowiedzieliśmy się, że Nadleśnictwo traktuje teren grodziska jako rezerwat i nie prowadzi tam gospodarki leśnej, mogącej zniszczyć kurhany.
Przy okazji pan Krystian opowiedział nam o pracy leśników. Okazało się, że w grudniu w lesie nie ma nudy – aktualnie trwa akcja zbierania poczwarek zawisaka borowca, który jest szkodnikiem żerującym głównie na sośnie. W celu ograniczenia populacji zawisaka należy przeszukać dokładnie runo leśne niemal metr po metrze i wydobyć larwy. W drodze do kurhanów próbowaliśmy przypisać do zwierząt tropy i … inne ślady przez nie pozostawione. Podleśniczy opowiedział nam też, jak odróżnić norę borsuka od siedliska lisa na „żywym” przykładzie.
Wróciliśmy z wycieczki bogatsi o wiedzę nie tylko historyczną (którą z kolei zaserwował nam Naczelny), za co dziękujemy naszemu sympatycznemu przewodnikowi 😀
